علی بن قرظه انصاریعلی بن قرظه انصاری یکی از سپاهیان عمر بن سعد بود. بعد از شهادت برادرش به ساحت مقدس امام حسین (علیه‌السّلام) و پدر گرامی آن حضرت (علیه‌السّلام) جسارت کرد. ۱ - جسارت به امامپس از شهادت عمرو بن قرظة بن کعب انصاری، برادرش علی (در کتاب انساب الاشراف از او با نام زبیر یاد شده است.) که از سربازان سپاه دشمن به شمار می‌آمد، از صف سپاه خارج شد و پس از جسارت به ساحت مقدس امام (علیه‌السّلام) و پدر گرامی آن حضرت (علیه‌السّلام)، خطاب به امام (علیه‌السّلام) گفت: «ای حسین (علیه‌السّلام) ! برادر مرا فریفتی و او را کشتی! » امام (علیه‌السّلام) فرمود: «من برادرت را فریب ندادم، بلکه خداوند او را هدایت فرمود و تو به گمراهی کشیده شدی.» در این هنگام علی خطاب به امام (علیه‌السّلام) گفت: «خداوند مرا بکشد اگر تو را نکشم و یا به دست تو کشته نشوم! » سپس با نیزه‌اش به سوی امام (علیه‌السّلام) حمله‌ور شد. ۲ - جنگ با نافع بن هلالیکی از یاران امام (علیه‌السّلام) به نام نافع بن هلال بجلی پیش دستی کرد و او را به ضرب نیزه بر زمین انداخت دوستان و اطرافیان علی به کمکش شتافتند و او را از معرکه خارج ساختند و به درمانش پرداختند. [۱]
بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقیق محمد باقر محمودی، ج۳، ص۱۹۲، بیروت، دارالتعارف، چاپ اول، ۱۹۷۷.
[۲]
طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک (تاریخ الطبری، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، ج۵، ص۴۳۴، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷.
۳ - پانویس۴ - منبعسایت پژوهه، برگرفته از مقاله «قاتلان امام حسین(علیه‌السلام)»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۳/۲۶. |